Dit congres is Engelstalig. Het aantal informatieve contacturen tussen sprekers en publiek bedraagt 15,5 uren.
Accreditatie is aangevraagd voor de volgende beroepsgroepen:
Verpleegkundigen via de Accreditatiebureaus van:
• Kwaliteitsregister V&V en Zorgprofessionals (Voor deze groep is de accredatie reeds goedgekeurd, ze krijgen 15 punten voor een bezoek aan het congres.)
• Verpleegkundig Specialisten Register (ook Consulenten Psychiatrie binnen de AGZ) (Voor deze groep is de accredatie reeds goedgekeurd, ze krijgen 15 punten voor een bezoek aan het congres.)
• Praktijk Ondersteuners bij de Huisarts voor GGZ (Voor deze groep is de accredatie reeds goedgekeurd, ze krijgen 15 punten voor een bezoek aan het congres.)
Artsen (via ABAN) en de Accreditatiebureaus van de Nederlandse Verenigingen voor:
• Huisartsen, Specialisten Ouderengeneeskunde en Artsen Verstandelijk Gehandicapten (accreditatie afgewezen)
• Ziekenhuisgeneeskundigen en SEH artsen (accreditatie afgewezen)
• Sociaal Geneeskundigen (accreditatie afgewezen)
• Oncologen (accreditatie afgewezen)
• Psychiaters
Klinisch psychologen en psychotherapeuten ontvangen na bijwonen van het congres een certificaat en kunnen met dat certificaat en onder overlegging van het programma individueel accreditatie ten behoeve van herregistratie aanvragen bij hun beroepsvereniging.
De conferentie beslaat een tijdsbestek van 140 jaar, maar focust zich in het bijzonder op de (door de tijd heen veranderende) rol van verpleegkundigen die geconfronteerd worden met patiënten met suïcidale gedachten of gedragingen. Thema’s die aan de orde komen zijn onder andere:
• Hoe heeft suïcidaliteit zich door de tijd heen ontwikkeld?
• Zijn er gradaties in suïcidaliteit?
• Welke mensen doen suïcidepogingen en waarom?
• Welke opstelling werd verwacht van de verpleegkundigen die hen begeleiden?
• Wat deden verpleegkundigen in werkelijkheid?
• Hoe werden nabestaanden opgevangen na een geslaagde suicide?
• Wat is het effect van een geslaagde suïcide op medepatiënten, behandelend artsen en verpleegkundigen?
• Lopen verpleegkundigen zelf een hoog risico op suïcide?
De sprekers zijn enerzijds afkomstig uit de zorgsector (verpleegkundigen en verplegingswetenschappers of historici van de verpleegkunde, psychiaters, psychologen, maar ook een linguïstisch gevormd filosoof met ervaring als psychotische patiënt) en anderzijds historici die onderzoek hebben gedaan naar (de opvang van) suïcidale patiënten door de tijd heen.
Aan alle sprekers is gevraagd hun bijdrage te richten op de verpleegkundigen in de algemene – en/of de geestelijke gezondheidszorg, die te maken hebben (gehad) met patiënten die suïcidale gedachten hebben of aan zelfbeschadiging deden. Deze ervaringen kunnen ook het werk omvatten met nabestaanden van patiënten die zelfmoord hebben gepleegd. De organisatoren hopen dat de conferentie het professionele en academische debat over dit onderwerp zal bevorderen. Ook hopen zij dat de conferentie zal resulteren in een aantal wetenschappelijke publicaties, zowel door zorgverleners als door historici. Nu al is duidelijk dat een aantal congresbijdragen gepubliceerd zal worden in het (digitale) European journal for Nursing History and Ethics (ENHE).